CineCity ligt er verlaten bij. De laatste voorstellingen zijn geweest, het café heeft vanavond de deuren vroeg gesloten, de hoge en minder hoge gasten hebben Vlissingen achter zich gelaten, het festivalkantoor is een desolate chaos van waardeloos geworden rekwisieten. Film by the Sea 2008 is voorbij. Even geen films op de vroege ochtend meer, geen beroepsmatig gebivakkeer in de bioscoop, geen popcornaroma.
De laatste dag voelt altijd wat vreemd: het slotfeest is al achter de rug, er zijn geen extra activiteiten meer en het festivalgevoel is reeds aan het wegebben, maar veel films worden nogmaals vertoond en het is vaak nog buitengewoon druk.
Vanmiddag toch nog een memorabel moment. Na afloop van As it is in heaven verbaasde hoofdrolspeler Michael Nyqvist het publiek door doodgemoedereerd de filmzaal in te lopen. Hij was op zijn beurt weer verrast en ontroerd door de bewondering die hem en de film ten deel viel.
Nyqvist kwam als zichzelf, maar de bezoekers zagen - met de film zo vers op het netvlies - alleen Daniel Dareus. Fictie en werkelijkheid botsten even op sierlijke wijze. Film is uiteindelijk illusie. Een festival als dit is een verleidelijk, leerzaam en niet zelden fascinerend bolwerk van illusies. Er zijn minder aangename plekken om tien dagen lang te vertoeven.
Posts
3 opmerkingen:
Een beetje laat (misschien zit je nu wel in Utrecht) maar ik -als niet-Zeeuw - wil je bedanken voor je lezenswaardige blog. Ik heb alles gelezen en het was de moeite waard.
Vriendelijke groet, Jan Willem Rijneveldshoek
Beste Jan Willem,
Dank voor je reactie en je waarderende woorden. Altijd fijn om te lezen. Ik ben niet in Utrecht (hoewel ik dat best zou willen), want als kunstredacteur schrijf ik over alle Zeeuwse cultuur. En daarbinnen zijn momenteel weer andere dingen te doen.
Okay, logisch. Succes daarmee.
Tot volgend jaar, in Vlissingen.
Een reactie posten